z

razu pewnego
wzeszło życie
opromienione blaskiem
dnia nie stało
kością w gardle
wspięło się po parkanie
do kłódki przerdzewiałej
ze zmartwienia
dobrej miny
do złej gry nie zrobiło
dziury w niebie
nie będzie

***

nigdy nie jest
tam
nigdy nie jest
kiedyś
cyfry
mają swoją wartość
litery
pachną krzyczą
słowa
smakują
zdania
parzą błyszczą
liczby
mają swój ciężar
zawsze jest
tutaj
zawsze jest
teraz

***

modraszka igraszka
wygina się w trzcinach
migoce w przelocie
kąkoli się w polu
błękici się w życie
zieleni w jęczmieniu
w lansadach przysiada
ech ważka nieważka

byt nieznośne własny

w poszewce
związanej rogami
przechowuję sny
na czarną godzinę

w puszce
po landrynkach
chowam nożyk
do ucięcia dyskusji

w kopercie
z podartym rantem
trzymam zaproszenie
na wyspy szczęśliwe

w futerale
po aparacie
mam sentyment
do starych rzeczy

gdy

wytrącona
z wrzawy dziecięcych głosów
w oazie wycinków
mniej lub bardziej nieważnych
niedostrzegalna
spośród słomiennych źdźbeł
złotochrzęstnych
migoce wypukle matowa
pluskiewka

a kiedy

od uliczek ciągnie chłodem
marzną klomby za ogrodem
siwa studnia z zimna trzeszczy
ciężko dudni szept złowieszczy

od podwórek wieje zimą
szronią belki nad futryną
krzyż wyziębły drży dygoce
coraz prędzej mgła się tłoczy

od chodników siarczy mrozem
szklą się węzły pod powrozem
rdzawy szlaban grzbiet ugina
lód się szczebli po kominach

aż tu

pewnego dnia
a może
dawno dawno temu
w rogu za fotelem
zakwitła
zwiewna delikatna
korronkowo-szarra
niejaka
różyczka kurzu

frrr

jaskółczą strzałki granatowe
wypuszczone w gąszcz powietrza
wbijają w dumę obłoki
zaróżowione od wniebowzięcia
oczka pobłyskują w dole

a

na skrzyżowaniu łyżek
ciężkich od niezmycia
wśród porcelanowych róż
mieni się w słońcu
motyl z marmolady

pajączek

po księżycowych gaikach
srebrny pajączek pomyka
rozsnuwa perłowe sieci
woale niebu plecie

pośród obłoków się krząta
biega po gwiezdnych zakątkach
hasa po mgławych pagórkach
krąży w mrocznych zaułkach

gdy się firmament niebieści
tka tylko radosne wieści
i pierwszym słońca promieniem
posyła je na ziemię