tereferek siódmy

śnieguliczka
wonna ukłonna
śniegu liczka
senne promienne
śnieg uliczka
sanna hasanna

tereferek szósty

stoliczek nakrył się
nogami
powyłamywanymi

o
błoczki
ten prostolinijny
tamten kędzierzawy
ów pompatyczny
błoczek błoczkowi
nierówny
chm

warzą chew
lekce sobie warzą
chwi nawarzą mar
chwi a nie

święto śmigło światło
jak niemyślnie bezwinnie
serce kołatało
od wielkiego dzwonu

ość w gardle czuł
końcem języka skradał się
wielostopniowo
po ożebrowaniu łaskotały
nieporadnie
złożone wyrazy dwa
czuł w gardle ość

esy floresom ślą ukłony
szatkują moskitiery drzwiom
roztrzaskanym seryjnie
w przeciągu sekund kilku
uchylonym szastom prast